Munt (Mentha × piperita) is een hybride muntsoort, een kruising tussen munt en munt. Inheems in Europa en het Midden-Oosten, is de plant nu wijdverbreid en wordt hij in veel regio's van de wereld gekweekt. Af en toe wordt het in de natuur gevonden met zijn oudersoort.

Hoewel het geslacht Mentha meer dan 25 soorten omvat, is munt de meest gebruikte. Terwijl westerse munt afkomstig is van Mentha × piperita, Chinese munt, of bohe, komt van de verse bladeren van M. haplocalyx. Mentha × piperita en Mentha haplocalyx worden beide erkend als plantaardige bronnen van menthol en menthol en behoren tot de oudste kruiden die worden gebruikt voor zowel culinaire als farmaceutische producten.

Kruid
Munt werd voor het eerst beschreven in 1753 door Carl Linnaeus op basis van exemplaren die in Engeland waren verzameld. Het is een kruidachtige, wortelstokachtige, vaste plant met gladde scheuten en een vierkante doorsnede. De wortelstokken zijn wijd verspreid en vlezig en hebben vezelige wortels. De bloeiperiode duurt van midden tot laat in de zomer. Munt is een snelgroeiende plant, eenmaal ontkiemd, verspreidt hij zich zeer snel.

Ecologie
Munt komt meestal voor in natte habitats, ook aan de zijkanten van beken en afwateringssloten. Omdat het een hybride is, is het meestal steriel, produceert het geen zaden en plant het zich alleen vegetatief voort, verspreid door zijn uitlopers.

Teelt


Munt groeit over het algemeen het beste op vochtige, schaduwrijke locaties en wordt uitgebreid door ondergrondse wortelstokken. Jonge scheuten worden uit oude voorraden gehaald en in de grond ondergedompeld. Ze groeien snel en bedekken de grond met uitlopers als deze permanent nat is. Voor de hovenier is het beter om het in containers te kweken om de snelle verspreiding te beperken. Het groeit het beste met een goede watervoorziening, zonder vast te zitten in water en geplant in gebieden met gedeeltelijke zonneschijn tot schaduw.

De bladeren en bloeiende toppen van munt worden geoogst zodra de bloemen beginnen open te gaan en kunnen worden gedroogd. De wilde vorm van de plant is hiervoor minder geschikt, waarbij gecultiveerde planten zijn geselecteerd op meer en beter oliegehalte. Ze kunnen gaan liggen en kort voor de distillatie verwelken, of ze kunnen rechtstreeks naar de distilleerketel worden vervoerd.

Productie

In de Verenigde Staten produceren Oregon en Washington het grootste deel van de munt van het land, waarvan de bladeren worden verwerkt tot etherische olie om parfums te produceren, voornamelijk voor kauwgom en tandpasta.

Chemische bestanddelen
Munt heeft een hoog gehalte aan menthol. De etherische olie bevat ook menthon en carboxylesters, vooral mentholacetaat. Pepermuntolie bevat ook kleine hoeveelheden van veel extra verbindingen, waaronder limoneen, pulegon, caryofylleen en pineen.

Olie:
Pepermuntolie heeft een hoge concentratie natuurlijke bestrijdingsmiddelen, voornamelijk pulegone, versnijdingsmiddel en menthon. Het is bekend dat het bepaalde insectenplagen afstoot, waaronder muggen, en wordt gebruikt bij biologisch tuinieren. Het wordt ook veel gebruikt om knaagdieren af te weren.

Onderzoek en gezondheidseffecten
Pepermuntolie wordt voorlopig onderzocht vanwege zijn potentieel als kortetermijnbehandeling voor het prikkelbare darm syndroom en wordt in de traditionele geneeskunde gebruikt voor kleine kwalen. Pepermuntolie en -bladeren hebben een verkoelend effect wanneer ze plaatselijk worden gebruikt bij spierpijn, zenuwpijn, verlichting van jeuk of als parfum. Hoge orale doses pepermuntolie (500 mg) kunnen irritatie van het slijmvlies veroorzaken en brandend maagzuur nabootsen.
Muntwortels bioaccumuleren radium, zodat de plant effectief kan zijn voor fytoremediatie van radioactief besmette grond.

Koken en ander gebruik
Verse of gedroogde muntblaadjes worden vaak alleen gebruikt in muntthee of met andere kruiden in kruidenthee. Munt wordt gebruikt om ijs, karamel, ingeblikt fruit, alcoholische dranken, kauwgom, tandpasta en sommige shampoos, zeep en huidverzorgingsproducten op smaak te brengen.

Menthol activeert koudegevoelige TRPM8-receptoren op de huid en slijmvliezen en is de belangrijkste bron van het verkoelende gevoel dat volgt op plaatselijke toepassing van pepermuntolie.

Pepermuntolie wordt ook gebruikt in de bouw en sanitair om de dichtheid van leidingen te controleren en lekken door de geur aan het licht te brengen.

Beveiliging
Met zorg ervoor dat de concentratie van de pulegoncomponent van munt niet hoger is dan 1% (140 mg), worden pepermuntpreparaten door het Europees Geneesmiddelenbureau als veilig beschouwd wanneer ze worden gebruikt in topische preparaten voor volwassen personen. Verdunde etherische olie van pepermunt is veilig om oraal in te nemen als er maar een paar druppels worden gebruikt.

Hoewel munt meestal verkrijgbaar is als kruidensupplement, zijn er geen vastgestelde, consistente productienormen voor. Huiduitslag, irritatie of allergische reacties kunnen het gevolg zijn van het aanbrengen van pepermuntolie op de huid, en het gebruik ervan op het gezicht of de borst van jonge kinderen kan bijwerkingen veroorzaken als menthololie wordt ingeademd. Een veel voorkomende bijwerking van het oraal innemen van pepermuntolie of -capsules is brandend maagzuur.