Gezondheid van de bodem

Het cultiveren van land ten behoeve van voedselproductie is historisch verbonden met het overleven van de mens.

In de afgelopen jaren is er een opmerkelijk bewustzijn ontstaan van het juiste gebruik van natuurlijke energiebronnen en vooral van het behoud van het bodemecosysteem.

De bodem is een van de meest complexe ecosystemen van de natuur, omdat het een groot aantal verschillende organismen bevat die bijdragen aan het behoud van de bodemflora en vruchtbaarheid. Gezonde bodems worden gekenmerkt door evenwicht in tal van nuttige en niet-nuttige organismen.

Vervolgens produceren de bewoners van de bodem enzymen die fungeren als katalysatoren die helpen bij het afbreken van eiwitten en organische verbindingen. Dit proces stelt gecultiveerde planten in staat om meer voedingsstoffen uit de bodem te halen, terwijl ons lichaam tegelijkertijd wordt voorzien van voedsel dat rijk is aan enzymen, waardoor het zeer verteerbaar is. Het is belangrijk op te merken dat de enzymactiviteit groter is in bodems die niet met pesticiden zijn besproeid dan in conventionele bodems.

Laten we hieronder eens kijken naar enkele traditionele en moderne teeltvormen die het evenwicht van de bodembiodiversiteit ondersteunen.

Biologische landbouw

In de biologische landbouw wordt de bodem verrijkt met een verscheidenheid aan natuurlijke materialen, compost en wordt elke vorm van chemische interventie om insecten aan te pakken vermeden.
Een van de technieken die door de biologische landbouw wordt gebruikt, is de verrijking van de bodem met nuttige micro-organismen, een methode die is geïntroduceerd door Teruo Higa.
Higa creëerde een mengsel van micro-organismen die worden onderworpen aan speciale fermentatie in water en het afgewerkte preparaat wordt gebruikt als meststof die de bodemvruchtbaarheid aanzienlijk verhoogt.
Biologische landbouw is gebaseerd op levende ecosystemen en draagt bij tot het behoud ervan door middel van duurzaamheid, d.w.z. de bescherming van natuurlijke hulpbronnen, zodat toekomstige generaties er evenveel profijt van hebben.
In dit systeem wordt de traditionele manier van telen in acht genomen, omdat het land hierdoor kan rusten na een veeleisende oogst.

We zouden kunnen zeggen dat met het begin van de biologische landbouw in Griekenland, de mens op zoek ging naar voedingsmiddelen die hem zullen helpen zijn goede gezondheidsniveau te behouden, zoals biologische superfoods, ontbijtgranen, granen en fruitrepen, gezonde snacks, muesli.

Het idee van biologische landbouw vond al snel weerklank en breidde zich uit tot buiten de voedselgebieden, aangezien het het begin was van het menselijk bewustzijn om ecologische ingrediënten te gebruiken in schoonmaakmiddelen en keukengerei om de natuurlijke hulpbronnen van de aarde te behouden.

Biologisch-dynamische landbouw

De initiatiefnemer van biologisch-dynamische landbouw is Rudolph Steiner, die de slechte gezondheid van boeren in verband bracht met het gebruik van pesticiden. Hij haalde de dorpelingen over om kunstmest te maken met natuurlijke ingrediënten en al snel zagen degenen die het toepasten een aanzienlijke verbetering van hun gezondheid.
Biologisch-dynamische landbouw doet het oude beeld herleven waarin de mens in harmonie leeft met de natuur en de dieren.
Het zaaien, de tijd die op het veld wordt doorgebracht en het oogsten worden gecoördineerd met de fasen van de maan, een techniek die door oude beschavingen is toegepast. De grond is verrijkt met organische humus en voor de bestrijding van schadelijk ongedierte wordt een vloeistof met natuurlijke ingrediënten gebruikt waarvan de bereidingswijze doet denken aan homeopathische middelen.

Op de moderne markt is er een overvloed aan biodynamische producten die iemand kan kiezen, niet alleen voedsel, maar ook lichaamsverzorgingsproducten zoals cosmetica, dagelijkse artikelen voor persoonlijke verzorging, shampoos, verzorgingscrèmes, tandpasta's, enz.


Natuurlijke landbouw

Masanobu Fucuoca is degene die de methode van natuurlijke landbouw inspireerde en toepaste. Fucuoca betoogde dat menselijk ingrijpen tot een minimum moest worden beperkt, zodat de aarde ongehinderd haar productiviteit kon uiten.
Volgens het systeem van natuurlijke landbouw wordt het land niet geploegd of uitgehouwen en worden wilde grassen gemaaid in plaats van ontworteld.
De verrijking van de grond gebeurt met droge bladeren, wortels van eerdere gewassen en het vocht wordt verzekerd door het af te dekken met stro.
De natuurlijke manier van produceren van de producten bevordert de mengteelt van groenten en fruit, wat betekent dat we in een bloembed 1-2 verschillende soorten groenten kunnen zien, samen met bomen en kruiden.

Een van de belangrijkste maatstaven in de natuurlijke landbouw is dat het eetbare zaden zoals gerst, boekweit, haver, tarwe en amarant gebruikt voor directe bodemverrijking.

De bovengenoemde vormen van landbouw beschermen zeldzame zaden en variëteiten van groenten en fruit die verloren dreigen te gaan aan de trend van intensieve landbouw.

Door producten te consumeren die op natuurlijke wijze zijn gemaakt, leggen we een solide basis voor gezondheidswelzijn en nemen we deel aan de wereldwijde inspanning om voor onze planeet te zorgen.